Broezn
2 februari 2018 - Pai, Thailand
Het ochtendritueel begint er nu echt lekker in te zitten, en ik merk dat ik ook nu al langer kan mediteren 😌.
Meren voelde zich al een stuk beter en na het ontbijt zijn we een scootertje gaan huren om lekker rond te broezn. Eerst even inkomen met rijden en getankt en toen doorgereden tussen de bergen. Onze eerste bestemming was 'the white buddha': een enorme witte buddha die halverwege een berghelling uitkijkt over het dal. Om bij het beeld te komen moesten we een flink aantal trappen op, wat nog niet meeviel. De buddha zelf was niet heel bijzonder (we hebben inmiddels al zo veel buddha's gezien) en het zo bekroonde uitzicht viel ook een beetje tegen, aangezien het uitzicht vanuit ons hostel nog mooier is. Het leukste was nog kijken naar de hijgende mensen die vanaf de trap zichzelf naar boven sleurden 😅.
Na de buddha hebben we een heel stuk gecruzed naar de Pam Bok waterval. De waterval was niet heel groot omdat het geen regenseizoen Is, maar wel erg indrukwekkend. Je moest een soort kloof in, uitgesleten door het water. Onder de waterval was een diepe poel met ijskoud water, vanwaar het verder tussen de stenen doorstroomde. De meeste mensen gingen helemaal niet zwemmen of namen een korte duik. Gelukkig kan ik goed tegen kou want na een tijdje raakte je er wel aan gewend en kon ik er goed doorheen ademen. Daarna wou ik er bijna niet meer uit omdat het haast een beetje magisch was, heel bijzonder.
Toen door op ons scootertje naar de Pai canyon. Over paden lopen met aan beide kanten een diepe afgrond, genieten van het prachtige uitzicht en zien hoe alles nog mooier werd toen de zon achter de bergen verdween en vervolgens alles in een rode gloed liet baden.
Meren voelde zich al een stuk beter en na het ontbijt zijn we een scootertje gaan huren om lekker rond te broezn. Eerst even inkomen met rijden en getankt en toen doorgereden tussen de bergen. Onze eerste bestemming was 'the white buddha': een enorme witte buddha die halverwege een berghelling uitkijkt over het dal. Om bij het beeld te komen moesten we een flink aantal trappen op, wat nog niet meeviel. De buddha zelf was niet heel bijzonder (we hebben inmiddels al zo veel buddha's gezien) en het zo bekroonde uitzicht viel ook een beetje tegen, aangezien het uitzicht vanuit ons hostel nog mooier is. Het leukste was nog kijken naar de hijgende mensen die vanaf de trap zichzelf naar boven sleurden 😅.
Na de buddha hebben we een heel stuk gecruzed naar de Pam Bok waterval. De waterval was niet heel groot omdat het geen regenseizoen Is, maar wel erg indrukwekkend. Je moest een soort kloof in, uitgesleten door het water. Onder de waterval was een diepe poel met ijskoud water, vanwaar het verder tussen de stenen doorstroomde. De meeste mensen gingen helemaal niet zwemmen of namen een korte duik. Gelukkig kan ik goed tegen kou want na een tijdje raakte je er wel aan gewend en kon ik er goed doorheen ademen. Daarna wou ik er bijna niet meer uit omdat het haast een beetje magisch was, heel bijzonder.
Toen door op ons scootertje naar de Pai canyon. Over paden lopen met aan beide kanten een diepe afgrond, genieten van het prachtige uitzicht en zien hoe alles nog mooier werd toen de zon achter de bergen verdween en vervolgens alles in een rode gloed liet baden.
