Op weg
10 januari 2018 - Bangkok, Thailand
De dag was dan eindelijk aangebroken. Maandagmiddag 8 januari 2018 stapten we in de auto op weg naar Schiphol en begonnen ons avontuur. Eerst een korte vlucht naar Londen, waar we 11.5 uur (snachts) moesten wachten op onze overstap. Toen we waren geland was er gelijk verwarring. Alles was wat minder duidelijk aangegeven dan we gewend waren, maar na een paar rondjes gelopen te hebben dachten we een plekje gevonden te hebben om te wachten. Iets minder comfortabel dan gehoopt, maar het was iets. Wel een beetje een gek vliegveld, dachten we nog. Zo weinig mensen, (bijna) geen winkels en nergens bankjes ofzo waar je even op kan slapen... een dutje doen op de stoeltjes die we gevonden hadden werd hem niet, dus dan maar wat handstandjes doen en acrobatieken in de bijna lege hal. Rond 5 uur sochtends zouden we kunnen inchecken, dus dat gingen we toen proberen. Erg moeilijk allemaal.. bleek dat we niet hoefden in te checken en nog door de security heen moesten. En wat lag daarachter... alle winkels en bankjes en mensen die we zo gemist hadden 😅 erg intiligent maarja weer wat geleerd zullen we dan maar zeggen.
De vlucht van Londen naar Muscat duurde veel langer maar was ook luxer, met tv'tjes en eten aan boord. Enorm vermoeiend, want slapen zat er weer niet in.. Toen we aan waren gekomen was ik er dan ook helemaal klaar mee, maarja, de reis was nog niet voorbij. Nog 2 uur wachten en 1 keer overstappen op de laatste vlucht maar Bangkok, waar ik gelukkig eindelijk een oogje dicht deed.
Eenmaal aangekomen moesten we nog een paar treinen nemen om bij ons hostel te komen, wat even zoeken was maar vrij soepel verliep.
Toen we het laatste stukje liepen kregen we voor het eerst te maken met het verkeer hier, dat ik nog niet echt snap.. Toen we een weg over moesten steken wachtten we geduldig tot het licht groen werd, maar het maakte de auto's en brommers op de weg helemaal geen snars uit of hun stoplicht nou groen of rood of geel was, ze reden allemaal gewoon door. Moesten we dan gewoon zo snel mogelijk de straat over rennen? Zijn hier nog ongeschreven regels voor ofzo? 😅 Aarzelend en in lichte paniek stonden we op de stoeprand om ons heen te kijken, hopend op een voorbeeld van een expert-oversteker die we achterna zouden kunnen lopen. Maar helaas, het enige dat we vonden was een brommerrijder die midden op de weg stopte en ons raar aan begon te kijken. "Wat doen die meisjes nou gek, steek gewoon over." We waren toch echt op onszelf aangewezen. Dus, hart vasthouden en maar gaan lopen.
Voor de eerste 3 nachten hebben we maar een eigen kamertje geboekt, wel zo fijn om even te settelen. Het is een schattige kamer met een vrolijke schildering op de muur, een twee persoon matras op de grond, een stoel en een mini tafeltje. Het is niet veel maar meer hebben we ook niet nodig.
We hebben zonet vast een klein rondje buiten gelopen en wat boodschappen gedaan. Er zijn hier veel kleine kraampjes op straat waar je vooral fruit en vers bereid eten kan kopen. Bijna alle borden zijn alleen wel in het Thais, waardoor we het meeste vreemde eten nog niet zo goed konden identificeren.
Verder is de sfeer in Bangkok best apart: het is aan de ene kant heel modern en luxe, met grote wolkenkrabbers en dure hotels. Aan de andere kant is is het echter ook heel rommelig, druk en vervallen. Er zijn veel dingen die er geïmproviseerd uitzien, zoals de bakken vol kabels die half opgerold op palen overal langs de wegen zijn gebonden. Ook zijn er veel vervallen gebouwen en flats waarbij ze halverwege zijn opgehouden met bouwen (maar die volgens mij alsnog bewoond worden). Verder is het overal best druk en zijn er overal kleine dingetjes die om aandacht vragen, waardoor de chaos een soort van wegvalt in de chaos.
Die dubbele sfeer werd ook nog eens versterkt door het weer: het regende best hard maar tegelijkertijd is het ook vrij warm, eigenlijk wel lekker.
Meren en ik hebben ons met onze gare hoofden maar na niet al te lang lekker even teruggetrokken in ons kamertje, even uitrusten. In de avond hebben we een erg sfeervol vegetarisch restaurantje opgezocht, waar we heerlijk hebben gegeten tussen de bomen die daar een soort serene tuin creëerden in de drukte van de stad. Op de weg daarheen kwamen we ook nog langs een mooie hindoeïstische tempel, met duizenden kleine beeldjes in het gebouw verwerkt en heel veel kleuren. We mochten er helaas geen foto's maken en voelden ons ook een beetje ongepast, omdat veel mensen intensief aan het bidden waren of bezig met rituelen die wij niet kenden. We zijn dus niet heel lang gebleven en gingen ook lekker vroeg op bed, zodat we de volgende dag met zonsopkomst weer naar buiten konden. Ik ben benieuwd wat dit avontuur allemaal gaat brengen en heb er in ieder geval heel veel zin in!
De vlucht van Londen naar Muscat duurde veel langer maar was ook luxer, met tv'tjes en eten aan boord. Enorm vermoeiend, want slapen zat er weer niet in.. Toen we aan waren gekomen was ik er dan ook helemaal klaar mee, maarja, de reis was nog niet voorbij. Nog 2 uur wachten en 1 keer overstappen op de laatste vlucht maar Bangkok, waar ik gelukkig eindelijk een oogje dicht deed.
Eenmaal aangekomen moesten we nog een paar treinen nemen om bij ons hostel te komen, wat even zoeken was maar vrij soepel verliep.
Toen we het laatste stukje liepen kregen we voor het eerst te maken met het verkeer hier, dat ik nog niet echt snap.. Toen we een weg over moesten steken wachtten we geduldig tot het licht groen werd, maar het maakte de auto's en brommers op de weg helemaal geen snars uit of hun stoplicht nou groen of rood of geel was, ze reden allemaal gewoon door. Moesten we dan gewoon zo snel mogelijk de straat over rennen? Zijn hier nog ongeschreven regels voor ofzo? 😅 Aarzelend en in lichte paniek stonden we op de stoeprand om ons heen te kijken, hopend op een voorbeeld van een expert-oversteker die we achterna zouden kunnen lopen. Maar helaas, het enige dat we vonden was een brommerrijder die midden op de weg stopte en ons raar aan begon te kijken. "Wat doen die meisjes nou gek, steek gewoon over." We waren toch echt op onszelf aangewezen. Dus, hart vasthouden en maar gaan lopen.
Voor de eerste 3 nachten hebben we maar een eigen kamertje geboekt, wel zo fijn om even te settelen. Het is een schattige kamer met een vrolijke schildering op de muur, een twee persoon matras op de grond, een stoel en een mini tafeltje. Het is niet veel maar meer hebben we ook niet nodig.
We hebben zonet vast een klein rondje buiten gelopen en wat boodschappen gedaan. Er zijn hier veel kleine kraampjes op straat waar je vooral fruit en vers bereid eten kan kopen. Bijna alle borden zijn alleen wel in het Thais, waardoor we het meeste vreemde eten nog niet zo goed konden identificeren.
Verder is de sfeer in Bangkok best apart: het is aan de ene kant heel modern en luxe, met grote wolkenkrabbers en dure hotels. Aan de andere kant is is het echter ook heel rommelig, druk en vervallen. Er zijn veel dingen die er geïmproviseerd uitzien, zoals de bakken vol kabels die half opgerold op palen overal langs de wegen zijn gebonden. Ook zijn er veel vervallen gebouwen en flats waarbij ze halverwege zijn opgehouden met bouwen (maar die volgens mij alsnog bewoond worden). Verder is het overal best druk en zijn er overal kleine dingetjes die om aandacht vragen, waardoor de chaos een soort van wegvalt in de chaos.
Die dubbele sfeer werd ook nog eens versterkt door het weer: het regende best hard maar tegelijkertijd is het ook vrij warm, eigenlijk wel lekker.
Meren en ik hebben ons met onze gare hoofden maar na niet al te lang lekker even teruggetrokken in ons kamertje, even uitrusten. In de avond hebben we een erg sfeervol vegetarisch restaurantje opgezocht, waar we heerlijk hebben gegeten tussen de bomen die daar een soort serene tuin creëerden in de drukte van de stad. Op de weg daarheen kwamen we ook nog langs een mooie hindoeïstische tempel, met duizenden kleine beeldjes in het gebouw verwerkt en heel veel kleuren. We mochten er helaas geen foto's maken en voelden ons ook een beetje ongepast, omdat veel mensen intensief aan het bidden waren of bezig met rituelen die wij niet kenden. We zijn dus niet heel lang gebleven en gingen ook lekker vroeg op bed, zodat we de volgende dag met zonsopkomst weer naar buiten konden. Ik ben benieuwd wat dit avontuur allemaal gaat brengen en heb er in ieder geval heel veel zin in!
