Eindelijk zee!
14 februari 2018 - Koh Phangan, Thailand
Vroege wekker, douchen, inpakken en weer verder. Op weg naar het treinstation waren de verlaten straten waar we gisteren doorheen liepen getransformeerd tot een bruisend stelsel vol kraampjes en mensen.
Aangekomen op het station schreeuwden gestresde en chagerijnige buschauffeurs ons instructies toe tot we eindelijk mochten instappen. Een stukje met de bus en daarna een prachtige rit op de boot naar het eiland Koh Pangang. Vanaf de boot zagen we de bergen met prachtige stranden uit de zee reizen en werden we betoverd door de glittering van het zonlicht op het water.
Vanaf de pier moesten we nog een vermoeiend stuk lopen door de zon met onze backpacks om een hostel te vinden. Uiteindelijk gestrand op een heerlijke plek rechtstreeks aan het strand. Meteen maar de zee in gedoken en even goed gechilled op het strand.
Tijdens de wandeling waren we posters tegengekomen van de blackmoonparty, die vanavond plaatsvond. Dus: Daniël gerekruteerd, ons goed voorbereid met bodypaint en op weg gegaan naar het feest.
Het was een stukje lopen naar een een anders strand, dat was uitgerust met een koepel vol blacklights, trippy kunstwerken en dansende mensen. Er werd de hele avond een soort trancemuziek gedraaid, waar we helemaal op los konden gaan. Toen we moe werden konden we nog genieten van een vuurshowtje voordat we de lange wandeling terug naar huis maakten.. Door een misverstand met de kaart hebben we een paar rondjes langs het stand moesten lopen om het hostel terug te vinden. Daar op het strand genoten van de zonsopkomst en toen maar lekker naar bed gegaan.
Aangekomen op het station schreeuwden gestresde en chagerijnige buschauffeurs ons instructies toe tot we eindelijk mochten instappen. Een stukje met de bus en daarna een prachtige rit op de boot naar het eiland Koh Pangang. Vanaf de boot zagen we de bergen met prachtige stranden uit de zee reizen en werden we betoverd door de glittering van het zonlicht op het water.
Vanaf de pier moesten we nog een vermoeiend stuk lopen door de zon met onze backpacks om een hostel te vinden. Uiteindelijk gestrand op een heerlijke plek rechtstreeks aan het strand. Meteen maar de zee in gedoken en even goed gechilled op het strand.
Tijdens de wandeling waren we posters tegengekomen van de blackmoonparty, die vanavond plaatsvond. Dus: Daniël gerekruteerd, ons goed voorbereid met bodypaint en op weg gegaan naar het feest.
Het was een stukje lopen naar een een anders strand, dat was uitgerust met een koepel vol blacklights, trippy kunstwerken en dansende mensen. Er werd de hele avond een soort trancemuziek gedraaid, waar we helemaal op los konden gaan. Toen we moe werden konden we nog genieten van een vuurshowtje voordat we de lange wandeling terug naar huis maakten.. Door een misverstand met de kaart hebben we een paar rondjes langs het stand moesten lopen om het hostel terug te vinden. Daar op het strand genoten van de zonsopkomst en toen maar lekker naar bed gegaan.
